Een stokje

En zo kreeg ik zomaar in de vakantie een stokje van Patricia.

Een heel erg leuk stokje vind ik.

Het is altijd leuk om te horen hoe iemand begon met naaien.

Oke daar gaat ie.

Als kind zag ik mijn moeder altijd naaien, die naaide van de kleinste stukjes stof zo maar een rok of een broek.

Ik vond dat knap, .

Na de MAVO wilde ik naar de mode en kleding de MK.

OP deopen dag kreeg je een modeshow te zien.

Prachtige dingen werden er gemaakt maar het schrok mij verschrikkelijk af.

Dat zou ik echt niet kunnen (dacht ik)

En ben dus Agogisch werk gaan doen aan dezelfde school.

Toen ik op kamers ging, wilde ik toch wel een naaimachine want dan kon ik mijn eigen gordijnen etc naaien, en dat gebeurde dus ook.

Later ging op naailes om kleding te naaien, maar merkte dat ik een vreselijke hekel had aan dat allemaal zo netjes moest.

Het duurde veel te lang voordat je wat af had.

Dus stopte met de naailes, en naaide af en toe wat voor mij zelf.

Toen ik Karel ontmoette en wij samen Anna-Jente kregen begon het vreselijk te kriebelen.

Ik ben toen zoveel gaan naaien, van kleding tot tassen, lakentjes etc etc.

Ik kreeg ook allerlei leuke boekjes .

Zo leuk al die peuter kleding zo heerlijk '70.

Maar op een dag was mijn naaimachine stuk, naaide niet meer mooi, was al weg geweest voor een beurt, maar hij was op.

Ik had in de naaimachine winkel wel een hele mooie nieuwe gezien , maar veel te duur.

Vertelde aan Karel dat ik een mooie naaimachine had gezien, en de volgende dag stond de man van de naaimachine winkel op de stoep.

Hij kwam wat brengen voor mij, ik geloofde werkelijk mijn ogen niet ik snapte het ook niet. Ik dacht echt dat die man het verkeerd begrepen had, ik had niets besteld.

Maar Karel had hem dus gebeld en die machine laten bezorgen, een echte pfaff met alles erop en eraan. Wat super lief!!!!!!

Tja en toen ging ik echt los.

Ben een webwinkel begonnen (het was inmiddels 2007) met kinderkleding, maar was net lekker bezig kreeg al bestellingen, maar toen werd ik ziek.

Een streptococ gaf mij een accuut reuma aanval dus dat was over.

Ik heb 2 jaar erover gedaan om weer beter te worden, en wilde de webwinkel weer oppakken.

Maar het was teveel, en ben toen dus maar een blog begonnen.

Ik naai nog steeds minder als ik voor die ziekte deed, maar heb er nog veel plezier in.

Ik geef het stokje door aan:

Vlijtig

Mon cherry

knofje

De regels:

1.Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jou passie.
Je kunt het hebben over:je eerste creatie - jou (stik) machine(s) - enkele mijlpalen - jou "meesters"- je top stuk - je werkplekje -weetjes.- tips.
2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jou blogje.
3. Geef het stokje door aan drie gepassioneerde mensen.
(laat een berichtje achter op hun blog)
4.Laat je bij het eerste berichtje hoe het begon een wederberichtje achter.